بیرجندرسا-کارشناس ارشد روانشناسی بالینی گفت: حال اولین روز مدرسه پر از تلاطمهای عاطفی است و محیط مدرسه و ورود به آن میتواند ایجاد دلهره و اضطراب کند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بیرجندرسا به نقل از ایسنا، عادله قلاسی گفت: والدین به ویژه مادران کودکانی که دچار ترس از مدرسه میشوند دارای ویژگیهایی مثل مضطرب بودن، دارای روحیه حمایت بیش از حد، مردد، حساس و عاطفی بوده و این تردید و اضطراب خود را با بیان افکار منفی و استرس زا به بچهها منتقل میکنند.
وی با اشاره به اینکه با شروع فصل بازگشایی مدارس بسیاری از مادرانی که فرزندانشان برای اولین بار به مدرسه میروند، با مساله وجود ترس از مدرسه در کودکانشان مواجه هستند، افزود: اگر چه ترس از مدرسه ممکن است در کودکان دورههای مختلف تحصیلی وجود داشته باشد، ولی کودکان کلاس اول نوع ترسشان با کودکان دورههای دیگر متفاوت است. بعضی از آنان تقریبا دچار جدایی از والدین به خصوص مادرشان هستند.
کودکان در سنین مدرسه اضطراب جدایی را بیشتر تجربه میکنند
این کارشناس ارشد روانشناسی تاکید کرد: اضطراب جدایی، در هر سنی در کودکان ممکن است وجود داشته باشد ولی کودکان در سنین مدرسه بیشتر آن را تجربه میکنند.
قلاسی ادامه داد: همه کودکان کم و بیش نسبت به والدین خود وابستگی عاطفی پیدا میکنند و این وابستگی در حد تعادل هیچ گونه مشکلی را نه برای والدین و نه برای کودک بوجود نمیآورد. ولی بیشتر مادرها و به خصوص مادرانی که بیش از اندازه کودک را به خود وابسته کرده مراقب رفتار و حرکات او هستند، از کودک خود شخصیتی منفعل میسازند که حتی قادر نیست زمانی کوتاه دوری از مادر را تحمل کند.
وی اظهارکرد: معمولا مادران کودکان که دچار اضطراب جدایی هستند دارای ویژگیهایی مثل افراطی بودن، مضطرب بودن، بیش از اندازه حمایت کننده، مردد، غیر منطقی، حساس و عاطفی را دارند و این اضطراب خود را با بیان افکار منفی و استرس زا به بچهها منتقل میکنند. آنها افرادی وسواسی، کم تحمل، نکته سنج و موشکاف هستند که احتمالا خود یا یکی از اطرافیانشان در کودکی دچار همین مشکل بودهاند.
ترس از مدرسه ناشی از یادگیری است
این کارشناس ارشد روانشناسی تصریح کرد: ترس یا امتناع از رفتن به مدرسه بیش از آنکه علت شخصیتی و عاطفی داشته باشد، ناشی از یادگیری است. مادر یا پدری که در ارتباط خود با کودکان مفاهیم و نکتههای منفی از محرکها و مکانهایی مثل مدرسه یا درس خواندن میدهند.
قلاسی ادامه داد: وقتی تجربههای منفی توام با وحشت و ترس و اضطراب خود را از دوران تحصیل و مدرسه، تنبیه و توبیخها به بچهها انتقال میدهند و از آنها میخواهند که مواظب رفتارهایشان باشند، خواه ناخواه، بذر امتناع و ترس از مدرسه را در افکار آنها میکارند.
وی با اشاره به اینکه البته وابستگی بیش از حد به پدر و مادر و ترس از جدا شدن از آنها برای رفتن به مدرسه ممکن است علل دیگری هم داشته باشد، افزود: والدینی که یکی از کودکان خود را درنتیجه بیماری و یا عوامل دیگر از دست میدهند، حساسیت خود را در مراقبت و نگهداری از کودکان دیگر بیشتر میکنند و همین باعث میشود که کودکان ناخود آگاه اضطراب ناشی از جدایی از پدر و مادر را تجربه کنند.
وی تصریح کرد: این ترس غیر منطقی از جدایی و رفتن به مدرسه درهر سنی و در بین دختران و پسران دیده میشود و در بین خانوادههایی که کودکان با فاصلههای زیاد از یکدیگر متولد میشوند بیشتر است.
این کارشناس ارشد روانشناسی گفت: شدت این اضطراب تا اندازهای است که کودکان در هنگام مدرسه رفتن مشکلات فراوانی را برای والدین ایجاد میکنند، آوردن بهانههای مختلف مثل شکایت ناشی از دل درد و سر درد. از جمله آنهاست.
قلاسی یادآور شد: والدین ممکن است این بهانهها را جدی گرفته و از رفتن کودک به مدرسه ممانعت کنند و همین باعث میشود که ترس کودک هر روز بیشتر شود.
برای از بین بردن اضطراب در کودکان چه باید کرد؟
وی تاکید کرد: پرهیز از وابسته کردن کودک به خود و عدم ایجاد تلقینهای روحی مضر در کودکان زیر ۶ سال که ناشی از اضطراب جدا شدن از پدر و مادر است و ایجاد یک روحیه مستقل برای ایجاد آمادگی در کودک در مواجهه با کودکستان و مدرسه از اقدامات اولیهای هستند که باید توسط والدین اجرا شوند.
این کارشناس ارشد روانشناسی با اشاره به اینکه همچنین والدین نباید تجارب و بازخوردهای منفی خود را به کودک انتقال دهند، تصریح کرد: در سنین ابتدایی از ترساندن بچهها، ایجاد رعب و وحشت از معلم، تشبیهات "اگر بچه خوبی نباشی به معلمات میگویم که تو را در کلاس حبس کند" خودداری کنند.
وی ادامه داد: خاطرات، یادوارهها و تجارب مثبت، شاد و جالب خود را با معلمان دوره ابتدایی با کودکان در میان بگذارند، از معلمها با القاب خوب یاد کنند، پیش از آغاز مدرسه آنها را با مسئولین، معلمان و جو مدرسه آشنا کرده و به هیچ وجه به خاطر ضعف در فهم یا انجام تکالیف، آنها را تنبیه یا توبیخ نکنند.
قلاسی اظهار کرد: همچنین والدین نباید بچهها را در دوران ابتدایی به خود وابسته کنند و برای جلوگیری از انزوا طلبی و دوری گزینی سعی کنند از معلمان در منزل استفاده نکنند و آنها را تا میتوانند در محیطهای آموزشی و حضوردر جمع قرار دهند.
وی افزود: برای هر چه بیشتر کاهش ترس از مدرسه در کودکان باید سعی شود در هر مقطع از وجود کارشناسان روانشناسی و مشاوره به طور دائم در مدرسه ابتدایی و راهنمایی استفاده شود.
این کارشناس ارشد روانشناسی یادآور شد: مشاور با ایجاد روابط عاطفی پایدار میتواند کودکان را جهت ورود به مقاطع مختلف آماده کند و شیوه برخورد با مسائل و مشکلات عاطفی و آموزشی را به آنها بیاموزد.
قلاسی خاطر نشان کرد: ایجاد یک محیط آموزشی سالم و شاد نیز از دیگر عوامل ایجاد اشتیاق به مدرسه رفتن در کودکان است.