با قرارداد جدید تهران و مسکو اوباما نمی تواند تحریم ها را وتو کند؟

این قرار داد برای ایران نیز مخاطرات فراوانی به همراه دارد. ایران موافقت کرده است تا فعالیت برخی از بخش های برنامه هسته ای خود را در برابر لغو برخی از تحریم های برقرار شده از سوی آمریکا و اروپا که اقتصاد این کشور را فلج کرده است متوقف کند. مذاکره کنندگان ایران و غرب روز گذشته به توافق رسیدند. اما امضاء قرار داد نفتی ایران با روسیه که به تهران این امکان را خواهد داد تا میزان صادرات نفت خود را حدود 50 درصد افزایش دهد، خشم اعضای کنگره آمریکا را که بر افزایش فشارها علیه ایران پافشاری می کنند، برخواهد انگیخت. ایران نیز هشدار داده است برقراری هر گونه تحریم تازه گفتگوهای هسته ای را به نابودی خواهد کشاند. هم اکنون سنای آمریکا برای تشدید تحریم ها علیه ایران طرحی را در دست بررسی دارد که احتمالا با اکثریتی قاطع تصویب خواهد شد و اوباما نیز نمی تواند به راحتی آنرا وتو کند. مارک دابوویتز، مدیر اجرایی " موسسه دفاع از دمکراسی ها" که خود از مدافعان سر سخت تشدید تحریم ها علیه ایران است، می گوید" قرار داد پایاپای نفت بین ایران و روسیه باعث خواهد شد تا اوباما نتواند به راحتی لایحه مربوط به تشدید تحریم ها علیه ایران را وتو کند". وی گفت" دیگر بازار نباید از مین های اقتصادی که در اطراف ایران کارگذاشته شده است بیم داشته باشد و همین امر بی اساس بودن این ادعا را که می توان شیر تحریم ها را هر زمان که لازم باشد باز و بسته کرد نشان می دهد". دابوویتزکه به سنای آمریکا مشاوره می دهد گفت موافقت نامه نفتی ایران و روسیه در واقع تحریم های برقرار شده علیه ایران را متزلزل می کند و کارایی اهرم قدرت آمریکا را کاهش می دهد. وی می گوید" هر چه سنای آمریکا در تصویب این لایحه تاخیرکند، امکان دستیابی به توافقی را که دربرگیرنده اهداف مورد نظر ما باشد برای دیپلمات هایمان دشوار تر خواهد کرد". اقتصاد وابسته به نفت ایران بر اثر تحریم های دو سال گذشته صادرات نفت این کشور آسیب دیده است. بیشتر نفت صادراتی ایران حالت پایاپای دارد یا پرداخت بهای آن به آینده موکول شده است. یک مقام ایرانی در مصاحبه با رویترز گفت " ایران با کمبود شدید نقدینگی روبروست و ناگزیر است برای افزایش صادرات نفتی خود راهی پیدا کند و توافق با روسیه برای صدور نفت از جمله راه هایی است که ایران برای افزایش صادرات نفت خود پیدا کرده است". جیف می گوید "آینده تولید نفت ایران نیز با خطر روبروست. تحریم های بین المللی بسیاری از میدان های نفتی، ایران را در معرض تعطیلی قرار داده است ،چون نمی تواند هر آنچه را که تولید می کند بی درنگ ذخیره کند. برخی از کشورها می توانند برخی از میدان های نفتی خود را تعطیل کنند و چند سال بعد دوباره آنها را فعال کنند، اما میدان هایی که نیاز به تزریق گاز دارند اگر تعطیل شوند، میزان بازده ‌آنها به شدت کاهش خواهد یافت". همین امر باعث شده است تا ایران بدون توجه چندان به سود و زیان موافقت نامه های کوتاه مدت پایاپای، برای صدور هر چه بیشتر نفت تولیدی خود تلاش کند. تلاش روسیه برای کمک به ایران حتی ممکن است به آینده روابط روسیه با عربستان سعودی نیز آسیب وارد کند، چون هر گونه تلاش روسیه در جهت افزایش عرضه نفت به بازارهای بین المللی منافع و درآمدهای نفتی عربستان را به خطر خواهد انداخت. حمایت بین المللی از ایران شیعه، برای عربستان سعودی اقدامی کفر آمیز تلقی می شود. ریاض از توافق هسته ای آمریکا با ایران به شدت به خشم آمد، چون همواره خود را در پناه چتر امنیتی آمریکا احساس می کرد. سفارت روسیه در واشنگتن و دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد از هر گونه اظهار نظر درباره این توافق احتمالی خودداری کردند. وزارت امور خارجه آمریکا نیز در این باره اظهار نظر نکرد. با وجود خطر احتمالی واکنش تند آمریکا در قبال این بده بستان بین ایران و روسیه، برخی از صاحب نظران مسایل روسیه بر این باورند که پوتین بر خلاف مدودف، رئیس جمهوری پیشین روسیه که از اعمال فشار علیه ایران حمایت می کرد، تلاش می کند تا ایران را از زیر فشارهای بین المللی خارج کند. روسیه همواره بر این نکته تاکید کرده است که تحریم های نفتی آمریکا و اروپا علیه ایران حالت یک جانبه دارد و بر خلاف تحریم های ملایم برقرار شده از سوی شورای امیت سازمان ملل متحد، تدابیری تنبیهی محسوب می شوند. سایمون سارادژیان ،از پژوهشگران مدرسه مرکز بلفر در دانشکده کندی دانشگاه هاروارد می گوید مذاکره روسیه با ایران برای کاستن از فشارهای اقتصادی علیه این کشور بدون نقض قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل با رویکرد پوتین در قبال ایران هماهنگ است.