بیرجند رسا- شاید برناردی که از سوی فدراسیون بینالمللی والیبال (FIVB) بهترین بازیکن قرن والیبال جهان شناخته شده است، در میان شش گزینه مربیگری تیم ملی کارنامه کمرنگتری داشته باشد! اگر او به سرمربیگری تیم ملی ایران برگزیده شود، در واقع نخستین تجربه سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان خود را تجربه خواهد کرد.
جدایی خولیو ولاسکو از تیم ملی ایران قطعی شده و او جمعه به تهران میآید تا شام آخر را با نسل طلایی والیبال ایران که با او درخشش خیره کنندهای داشتند، بخورد و به کشورش بازگردد؛ اما چه کسی قرار است مسئولیت خطیر جانشینی ولاسکو را روی نیمکت تیم ملی ایران بر عهده بگیرد؟ گویا شانس بهترین بازیکن قرن والیبال جهان از دیگر رقبایش بیشتر است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی بیرجند رسا به نقل از تابناک، والیبال ایران که چند سالی بود با یک توسعه همهجانبه و در همه ردهها در آسیا به سطح اول رسیده و در جمع چهار تیم نخست قاره قرار گرفته بود، از سال ۲۰۱۰ با استخدام خولیو ولاسکو، ملقب به پروفسور و صاحب عنوان پرافتخارترین مربی والیبال جهان (در آن زمان) توانست به یکباره و با جهشی بزرگ، خود را به جمع تیمهای بزرگ جهانی برساند که اوج عملکرد آنها را میتوان در لیگ جهانی سال گذشته دانست که تیمهایی نظیر ایتالیا، آلمان و کوبا را مقهور قدرت خود کردند.
اما سه سال رویایی ایرانیها با ولاسکو میخواست به لیگ جهانی پیشرو برسد که پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی آرژانتین، ولاسکو را از ادامه همکاری با ایران بازداشت. پس از مسابقات جام بزرگ قهرمانان جهان بود که نتایج ضعیف تیم ملی آرژانتین، موجب شد تا علاوه بر رئیس فدراسیون، رئیس جمهور آرژانتین هم از ولاسکو بخواهد برای هدایت تیم ملی به کشورش بازگردد و ولاسکو هم نتوانست در این موقعیت اخلاقی و با توجه به سیل فراوان درخواستهای مردمی در آرژانیتن این پیشنهاد را نپذیرد و هرچند هنوز قطعا از تیم ملی ایران جدا نشده، در ایران حتی صحبت از ارسال قرارداد جانشین او هم به میان آمده است.
به هر روی، والیبال ایران خود را برای وداع با مربی نامدار آرژانتینی آماده کرده و جمعه به احتمال زیاد روز پایان همکاری تیم ملی ایران و آرژانتین خواهد بود. اما از همان زمانی که شایعه رفتن ولاسکو قوت گرفته بود، مسئولان فدراسیون والیبال به دنبال پیدا کردن جایگزین ولاسکو بودند و برای انتخاب این جانشین هم از نظر خود ولاسکو هم بینصیب نبودند.
با مشخص شدن چهره شش گزینه اصلی جانشینی ولاسکو، امروز اخبار جدیتری از نزدیک شدن لورنزو برناردی ایتالیایی به نیمکت تیم ملی ایران به میان است. سایتهای ایرانی از ارسال قرارداد وی سخن گفتند و گازتا دلو اسپورت هم شانس او را برای نشستن روی نیمکت تیم ملی ایران بیشتر دانسته و البته در گزارش خود به این نکته هم اشاره نموده که ایران با ایتالیا در لیگ جهانی ۲۰۱۴ همگروه است.
شاید برناردی که از سوی فدراسیون بینالمللی والیبال (FIVB) بهترین بازیکن قرن والیبال جهان شناخته شده است، در میان شش گزینه مربیگری تیم ملی کارنامه کمرنگتری داشته باشد! اگر او به سرمربیگری تیم ملی ایران برگزیده شود، در واقع نخستین تجربه سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان خود را تجربه خواهد کرد؛ آن هم در حالی که رقبای او تجربه سرمربیگری تیمهای ملی ایتالیا، اسپانیا، لهستان، آلمان، روسیه و حضور در لیگ جهانی و مسابقات المپیک را دارند.
با این حال او در مقام سرمربی تنها با تیم امید ایتالیا به قهرمانی اروپا رسیده و اکنون در لیگ لهستان هدایت تیم ویگل را بر عهده دارد، اما برناردی در زمانی که در حکم والیبالیست به میدان میرفت، قلهای نبود که فتح نکرده باشد و میدان بزرگی نبود که تجربه نکرده باشد.
عملکرد خوب و ستودنی ولاسکو در والیبال ایران چنان بوده که انتظارات از سرمربی جدید تیم ملی در همین آغاز راه هم بسیار بالاست و همین موجب شده تا با مقایسه کارنامهها کمی نگران انتخاب فدراسیون باشند. با این حال برناردی هنوز برای ما هندوانه دربسته است و شاید نتوان تنها به مدد کارنامه ضعیفتر نسبت به سایر رقبایش روی نام او خط کشید. چه اینکه دوره دوره مربیان جوان است و شاید برناردی به کمک تجربههای فراوان دوران بازیگریاش بتواند به مدد تیم ملی والیبال ایران در سالهای مهم پیش رو بیاید که لیگ جهانی تنها یکی از آنهاست و ما سودای حضور در المپیک را در سر میپرورانیم.
در زیر نگاهی داریم به کارنامه شش گزینه مربیگری تیم ملی والیبال ایران:
لورنزو برناردی
متولد ۱۹۶۸ در ترنتو
برناردی به عنوان یک والیبالیست دو قهرمانی و دو نایب قهرمانی در اروپا دارد. همراه ایتالیا دو بار قهرمان مسابقات جهانی شده است. در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا هم مدال نقره گرفت. این مربی جوان هدایت باشگاه ویگل لهستان را بر عهده داشته است.
۳۰۶ بازی وی برای تیم ملی ایتالیا باعث شد در سال ۲۰۰۱ از سوی FIVB به عنوان بازیکن قرن انتخاب شود. وی در سالهای پایانی عمر ورزشی خود مدتی نیز در قطر و یونان بازی کرده است و سپس به باشگاههای دسته پایینتر ایتالیایی پیوست.
آندرهآ آناستازی
متولد ۱۹۶۰
او والیبال حرفهای را از سال ۱۹۷۷ در تیم پارما آغاز و پس از بازی در تیمهای مودِنا، فالکونهرا، سیسلی و اسکیو در فصل ۹۳-۱۹۹۲ با بازی در تیم جویا دل کوله با دنیای قهرمانی خداحافظی کرد.
آناستازی از سال ۱۹۹۴ هدایت تیم برشا را به عنوان اولین تجربه مربیگری خود پذیرفت. او از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ و دوباره از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ سرمربی تیم ملی ایتالیا بود. آناستازی دو سال هدایت تیم ملی اسپانیا و دو سال هم هدایت تیم ملی لهستان را به عهده داشت.
آناستازی یک قهرمانی جهان و یک قهرمانی لیگ جهانی در سال ۱۹۹۰، یک قهرمانی اروپا در سال ۱۹۸۹ و ۳ قهرمانی جام اروپا در سالهای ۱۹۸۳، ۱۹۸۶ و ۱۹۹۱ به عنوان بازیکن دارد. او به عنوان مربی، مدال برنز المپیک ۲۰۰۰، مدال طلای لیگ جهانی ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ با تیم ملی ایتالیا و ۲۰۱۲ با تیم ملی لهستان، قهرمانی اروپا در سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۳ با تیم ملی ایتالیا و ۲۰۰۷ با تیم ملی لهستان و مدال نقره جام حهانی ۲۰۱۱ با تیم ملی لهستان را در کارنامه دارد.
او همچنین مدالهای نقره و برنز لیگ جهانی و قهرمانی اروپا را نیز در پرونده خود دارد.
رائول لوزانو
متولد ۱۹۵۶ در لاپلاتا آرژانتین
از سال ۱۹۸۱ مشغول مربیگری است. در فاصله سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ مربی تیم ملی لهستان و از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ مربی تیم ملی آلمان بوده است؛ هرچند نتایج وی با تیم ملی آلمان بهتر از سوابق این کشور در سالهای اخیر بود، ولی برآورده نشدن انتظارات فدراسیون والیبال آلمان و از جمله نتایج بد در قهرمانی اروپا در سال ۲۰۱۱ منجر به فسخ قرارداد وی با آلمانها شد.
وی در اواسط سال گذشته به عنوان گزینه جدی سرمربیگری تیمهای والیبال شهرداری ارومیه و متین ورامین مطرح شد، ولی با این باشگاهها به توافق نهایی نرسید.
ولادیمیر رومانویچ الکنو
متولد ۱۹۶۶ در پلتسک در شوروی سابق
وی والیبال را از ده سالگی آغاز کرد و به عنوان مربی با روسیه مدالهای برنز و طلای المپیکهای ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ را به دست آورده است.
وی اکنون مربیگری تیم ملی روسیه و باشگاه زنیت قازان را بر عهده دارد و با وجود شایعاتی در مورد ترک تیم ملی روسیه، در اواخر سال ۲۰۱۳ پیشنهاد فدراسیون لهستان را رد کرد.
هیو مک کاچن
متولد ۱۹۶۹ در زلاندنو
وی سابقه مربیگری تیمهای والیبال زنان و مردان ایالات متحده را دارد و اکنون مربی دانشگاه مینهسوتا است. وی سابقه بازی در تیمهای ملی و جوانان کشورش را دارد و در هاکی و والیبال ساحلی نیز سوابقی دارد.
وی با تیم ملی آمریکا قهرمانی در لیگ جهانی و نیز المپیک پکن در سال ۲۰۰۸ را به دست آورده است و در المپیک ۲۰۱۲ با تیم زنان آمریکا به نقره المپیک دست یافت.
سیلوا پرندی
متولد ۱۹۴۷ در ایتالیا
وی اکنون مربی تیم والیبال مودنا در لیگ ایتالیاست.
وی در المپیک ۱۹۸۴ با ایتالیا و در ۲۰۰۹ با بلغارستان به مقام سوم دست یافته است.