بیرجند رسا- امام زمان(عج) نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری در سامرا متولد شدند. نام ایشان مهدی و کنیه اش ابوالقاسم است. ایشان از فرزندان حضرت زهرا(س) و از اولاد امام حسین(ع) و فرزند بلافصل امام حسن عسکری(ع) است. مادرش کنیزی به نام رجس، صیقل و سوسن است.
جالب است بدانیم او پیش از آفتاب چشم به این جهان گشود، تا همیشه آفتاب را پشت سر قرار دهد.
شب این میلاد خجسته را «شب برات» و «شب مبارک» و «شب رحمت» خوانند. شیخ صدوق درکمال الدین نقل میکند نرجس خاتون روزی مشاهده میکند که نوری وارد بدن اومیشود وبه امام حسن عسکری موضوع راگزارش میکند وامام اورا نوید به بارداری امام زمان میدهد ومیفرماید : پسری می آوری که نامش محمد است وپس از من ،جانشین من خواهد بود.
چون پدرش وفات کرد او۵ ساله بود ومشهوربین علماء نیزهمین تاریخ است وکسی در این جهت اعتراضی نکرده مگر کلینی در کافی وصدوق درکمال الدین و شیخ طوسی در الغیبه که این سه بزرگوار یک مرتبه سال ۲۵۵ وباردیگر ۲۵۶ نوشته انداما هرسه بیشتر سال ۲۵۵ هجری راقبول دارندبرای ولادت ایشان تاریخهای دیگری هم ذکر شده است. علت اینکه درتاریخ تولد ایشان عده ای اختلاف دارند ممکن است به دلیل پنهان نگه داشتن تولد آن امام بوده باشد بنابر این اصل ولادت مهدی جزء مسلّمات تاریخ است و در این تاریخ بین علما و محدثان و علمای فریقین هیچگونه اختلافی نیست. شهید اول درکتاب دروس از امام جعفر صادق روایت کرده که آن حضرت فرموده اند : درشبی که قائم آل محمد (ع) متولد گردد هرمولودی متولد شود باایمان است واگردرزمین شرک متولد گردد ،خداوند به برکت وجود امام ،اورا به سرزمین ایمان منتقل خواهد کرد . پس بنابرمبنای مشهور حضرت پس از شهادت جدگرامیش ،امام هادی (ع) حدود یکسال بعد ،متولد شده است یعنی حدود یکماه از حکومت مهتدی عباسی گذشته ،زیرا مهتدی یک شب به آخرماه رجب مانده به حکومت رسید وتولد امام (ع) نیمه شعبان است
امام زمان(عج) دارای دو غیبت صغرا و کبرا است. غیبت کبرا آن حضرت آن قدر طولانی میشود که بسیاری از مردم نسبت به اصل وجود آن حضرت شک میکنند.
سرانجام مهدی موعود(عج) ظهور میکند و آغاز دعوت و محل ظهورش مکه است. ایشان مشرکان و ستمکاران را قتل عام مینماید و در این میان، تمام اهلکتاب و مسلمین تسلیماش میشوند و یک دولت اسلامی و جهانی در سرتاسر سرزمین تشکیل میدهد و ظلم و بیدادگری را ریشه کن نموده و جهان را از عدالت سیراب میکند.