بیرجندرسا - فرض كنيم مراسم بدرقه تيم ملي، به جاي خرداد 93 در خرداد 92 برگزار ميشد، يعني درست چند روز قبل از انتخابات رياست جمهوري و در اوج تبليغات نامزدها؛ در اين صورت حقيقتا آيا امكان داشت شرايط نامساعد جوي يا خالي بودن سالن مانع از حضور روحاني در ورزشگاه آزادي شود؟
در مورد اينكه چرا حسن روحاني به سالن نيامد، گمانهزنيهاي زيادي وجود دارد. از يك طرف گفته ميشود طوفان پايتخت در مسير حضور رييس جمهور مانع ايجاد كرده و از سوي ديگر برخي بر اين باورند كه خالي بودن سالن روحاني را از حضور درمراسم دلسرد كرده است. هر چه باشد اما، نكته مهم اين است كه بر خلاف جام جهاني 2006، اين بار بالاترين مقام اجرايي كشور از حضور فيزيكي در كنار تيم ملي خودداري كرده است. در آن زمان تيم برانكو پيش چشمان محمد خاتمي بحرين را برد و جهاني شد و حتي قبل از حضور در آلمان، احمدينژاد را پا به توپ در كنار خودش ديد. با اين حال اما اين بار خبري از رييس دولت تدبير و اميد نبود. شايد اگر اصلا قراري براي آمدن روحاني نميگذاشتند، ميشد فكر كرد نگاه دولت به رشتههاي ورزشي تغيير كرده و ديگر اين قسم حضورهاي مستقيم جايي در سياستگذاري مديران جديد ندارد، اما وقتي خبر آمدن مرد اول دولت اعلام ميشود، چه مانعي ميتواند او را از اين مهم باز بدارد؟ به طور قطع امكانات مردم عادي قابل مقايسه با رييس جمهور نيست، اما دو هزار نفر از آنان در همين هواي طوفاني خودشان را به سالن رساندند و از تيم ملي پشتيباني كردند. آيا همين انتظار از مرد محبوب و منتخب آنها نيز نميرفت؟
فرض كنيم مراسم بدرقه تيم ملي، به جاي خرداد 93 در خرداد 92 برگزار ميشد، يعني درست چند روز قبل از انتخابات رياست جمهوري و در اوج تبليغات نامزدها؛ در اين صورت حقيقتا آيا امكان داشت شرايط نامساعد جوي يا خالي بودن سالن مانع از حضور روحاني در ورزشگاه آزادي شود؟ آيا آن روز اين چهره سياسي خودش را به سالن نميرساند تا با شور و حرارت از تواناييهاي جوانان ايراني حرف بزند و به بازيكنان تيم ملي اميد بدهد؟ ما كه تصور ميكنيم در چنين شرايطي روحاني هر طور شده به ميدان ميآمد، اما كاش در اشتباه باشيم!
منبع:بانک ورزش _ بهروز رسایلی