همه چیز اینجاست نه آنجا!

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بیرجندرسا به نقل از تبیان, شاید رمز موفقیت این سریال با آنکه نقد های زیادی از نظر ساختاری به آن وارد است ، همین به تصویر کشیدن واقعیات زندگی های ماست. با آنکه پخش این سریال بعد از «پرده نشین» باعث شد در ابتدا با اقبال زیادی رو به رو نشود اما به مرور، همین شباهت اتفاقات درون سریال با زندگی واقعی و حاشیه هایش ، باعث شد تا مخاطبانش زیاد شود.
جبار آذین، منتقد و کارشناس سینما در گفت‌و‌گو با خبرگزاری حوزه درباره شخصیت‌پردازی در این سریال گفت: «محور اصلی سریال خانواده‌ای است که پیرامون هر شخصیت، داستان‌ها و اتفاقات مختلفی وجود دارد و در این میان داستانک‌های مختلفی نیز به وجود می‌آورد، اما نکته اینجاست که سعی شده شخصیت‌ها به دور از کلیشه‌های رایج باشند. برای نمونه آن گونه که در این سریال به شخصیت مادر شوهر پرداخته شده، در دیگر کارهای ایرانی وجود ندارد، چون در این کار سعی شده تا برای هر نقش، شخصیتی در نظر گرفته شود، که این شخصیت، به طبع برای خود دارای خصوصیات مختلفی است.
آذین ادامه داد: از کارگردانی کار نیز باید به نیکی یاد کرد، چون (شاه‌حسینی) توانسته از بازیگران اصلی بازی خوبی بگیرد. این گفته را به خوبی می‌توان در بازی خانم مهرانه مهین ترابی یا آقای امین زندگانی به خوبی مشاهده کرد. مطلب دیگر این‌که، فضای محدودی که در خانه وجود دارد، سبب نشده، فضای دوربین کم شود، چون فیلمساز توانسته با دیالوگ‌های خوب، خود در روند قصه تنوع ایجاد کند.»
اگر بخواهیم به جای نقدهای رسمی و تخصصی کمی خودمانی تر به این مهمان هر شبمان نگاه کنیم ،باید بگوییم در این سریال سبک زندگی ایرانی و اسلامی به راحتی به چشم می خورد.هر چند خیلی قوی و خالی از اشکال نیست اما سعی شده در دیالوگ ها و اتفاقات آن بدون کلیشه سازی و شعارهای مستقیم به انسان هایی اشاره شود  که معتقد و مقید هستند اما اشکالات خاص خود را دارند درست مثل اطرافیان و خود ما!
شاید یکی از نقاط قوت این سریال حضور افراد مختلف با داستانهای شان است به طوری که مخاطب می تواند با یکی از این شخصیت ها و داستان ها احساس نزدیکی کند و خانه ی خود را در قاب تلویزیون با اسامی دیگر ببیند. پرانتزهایی که در داستان اصلی باز می شود و طرح مشکل می کند اما آنها را رها نکرده و تا حل مشکل و بررسی راه های مختلف با مخاطب همراهی می کند.
داستان هایی که در «همه چیز آنجاست» اتفاق می افتد ، برای ما ناآشنا نیست ، به همین دلیل می پذیریم و با آنها پیش می رویم. چند نمونه از  آسیب هایی که بررسی می کند و در حوالی زندگی تک تک ما وجود داشته و اگر خودمان تجربه نکرده باشیم ، دوستان و نزدیکانی بوده اند که با آن رو به رو شده اند و به گوش ما رسیده است ، عشق دختر خانواده به رییسی است که هم سن و سال پدرش است. در سریال های مشابه ، اصولا آقای رییس انسان خوبی نبوده و از راه نامشروع ثروتمند است و در پشت پرده، انسان خوبی نیست اما مهندس روحی ، مانند مواردی که ممکن است خود شما در نزدیکان تان دیده باشید ، مرد خوبی است که ثروتمند بوده و زندگی خانوادگی موفقی نداشته اما پدر خوبی است و انسان باوجدان. سو تفاهمی که برای مهرنوش ایجاد شده و محبت پدرانه را به حساب چیز دیگر گذاشته از طرفی و اشتباه مهندس روحی درروابط و ابرازمحبت بیش از حد او از طرف دیگر ، داستان خلاف واقعی نیست و ممکن است برای خیلی ها پیش آمده باشد.

برخورد خانواده ی مهرنوش با این موضوع هم در جای خود واقعی و قابل درک است. تقریبا بیشتر مادران ایرانی اگر دخترشان دیر وقت با رییس اداره تماس بگیرد و یا هنگام رفتن به سر کار لباس های مهمانی اش را بپوشد و رفتارهای اینچنینی نشان دهد ، نگران شده و به او تذکر می دهند. غیرت برادرانه ای هم که در این سریال به تصویر کشیده شده ، چیزی است که در فرهنگ ما ارزشمند است اما درسریال های ماهواره و عشق های مثلثی اش که این روزها به خانه ها رسوخ کرده ، خبری از آن نیست.
چنین مشکلی و عشق و عاشقی های بدون کفویت و سنخیت ؛ این روزها زیاد شده است اما رفتار پدر مهرنوش با این موضوع ، چیزی است که در برخی از خانه های ما کم است و باید برایش تمرین کنیم. در کنار مراقبت و غیرت ، پدر مهرنوش توانست با دختر خود «گفتگو» کند.آن هم در مورد موضوعی که بیان آن بین دختر و پدر ساده نخواهد بود. چنین اتفاقاتی ممکن است در چهاردیواری خانه ی ما و برای فرزندان ما هم اتفاق بیفتد ، با تمام دقت هایی که دربحث تربیت می کنیم اما دوستی با فرزند و مدیریت هیجانی خانواده می تواند در چنین بحران هایی به فریاد برسد . سکانسی که پدر مهرنوش با او حرف می زند ، نمونه ی خوبی از این ارتباط و نتیجه ی مثبت آن است.

موضوع دیگر دراین سریال ، جوانی است که می خواهد یک شبه ره صد ساله را برود و مشکلاتی که به خاطر این رویا گریبانش را می گیرد. اتفاقی که باز هم مشابه آنرا زیاد دیده ایم اما در این خانواده ، مدیریت مناسب پدر و همچنین حمایت برادر بزرگ تر ، در نهایت نمی گذارد کار از این بدتر شود. حسی که روابط درون این خانواده ایجاد می کند ، چیزی است که بسیاری از خانواده های تک فرزند به آن احتیاج دارند تا به جای فکر کردن به راحتی این روزهای شان به آینده ی فرزندشان فکر کنند که از این حمایت ها و احساسات زیبا محروم خواهند بود.
پدر خانواده با تمام مشکلاتی که دارد ، فرزندان خود را با چنگ و دندان حفظ می کند و به خانه بر می گرداند . مادر این خانواده هم مثل خیلی از مادرها ، گاهی عصبانی است ، گاهی نسبت به عروسش بی انصاف است ،گاهی سر کوفت می زند اما در نهایت مهر و عاطفه ی مادری در رفتارش و همان اخم هایش فریاد زده می شود.

در اینجا مجالی برای پرداختن به ما بقی موضوعات اشاره شده در این سریال ماند دو برخورد متفاوت با مشکل ناباروری در خانواده ، اعتیاد یکی از اعضا ، ورشکستگی و...... نیست اما در تمام این مسائلی که بیان می شود ، راه حل های قابل اجرا و ملموسش باعث می شود تا با این سریال احساس نزدیکی کنیم و از دیدن آن لذت ببریم.

همه چیز  آنجاست ....

     همان چیزهایی که اینجا در خانه ی من و تو جریان دارد و

            باید بتوانیم فیلم نامه ی خودمان را با توکل به خدا طوری بنویسیم که پایان داستان

                         خوشایند باشد...