محصلان طبسی در جستجوی انگیزه ای برای تحصیل

به گزلرش پایگاه خبری تحلیلی بیرجند رسا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی طبس گلشن، باز بوی مهر همراه تمام شادی‌ها و خنده‌ها، اشک‌ها و دلهره‌ها و بازی‌ها، و پر شدن کوچه و خیابان و مدرسه‌ها از صدای بچه‌ها فرا رسید.

باز هم اول مهری رسید که آن‌قدر حالات مختلفی را در خود جای می‌دهد که هیچ روز دیگری از سال، تحمل این حالات را ندارد؛ دیدن گریه کودک کلاس اولی به‌خاطر جدا شدن از محیط خانواده، اشک شوق پدر و مادرها از به یاد آوردن نخستین روز مهر و دیدن معلم‌های چند سال پیش‌شان، شوق ثبت‌نام دانشجویی که به تازگی از سد کنکور گذشته است و…

امسال طبس هم با اینکه هنوز هوای تابستانی را رها نکرده و گرمی آفتاب داغ تابستان را همچنان فقط کولر آبی‌ها راه‌گشاست، پای به پاییز می‌گذارد، به فصلی که در مهر آن پراکنده می‌شود تمام مهر دل‌ها به فضای شهر.

پای به مدرسه و دانشگاه می‌گذارند فرزندانی که می‌دانیم وقتی از مهر برخیزند حماسه‌های بهمنی را رقم خواهند زد.

روزی که «میرزا صادق خان زرنگ» در مهر ۱۳۰۶ نخستین مدرسه طبس که تنها ۴ کلاس داشت را بنا نهاد شاید کسی تصور نمی‌کرد که زمانی به ۵۸۱ کلاس در قالب ۴۸۱ واحد آموزشی با ۱۰ هزار نفر دانش‌آموز در کنار ۳ هزار نفر دانشجو برسد.

شهرستان طبس افتخار می‌کند به داشتن ۵ آزاده فرهنگی و ۳۶ دانش‌آموز شهید که به‌مانند ستارگانی در آسمان علم و ادب طبس می‌درخشند.

رتبه‌های تک رقمی و دو رقمی طبسی‌ها در کنکور و طی مدارج عالی تحصیلی توسط همین فرزندان و حتی نقش‌آفرینی طبسی‌ها در پست‌های مهم کشوری، همه نشان از توان و استعداد بالای فرزندان طبس در تحصیل و تلاش است.

این مردم علی‌رغم تمام سختی‌ها و خشم طبیعت در زمین‌لرزه ۲۵ شهریور ۱۳۵۷ باز هم ایستادند و پای از تحصیل علم برنداشتند و مهر همان سال در چادرها کلاس‌های درس را برپا کردند تا اینکه امروز در مهر ۱۳۹۳ توانستند با اطمینان خاطر از توان علمی‌شان، شاهد راه‌اندازی نخستین مدرسه استعدادهای درخشان در شهرشان باشند تا گواهی باشد بر درخشندگی استعدادهای فرزندان این دیار.

میرزا صادق خان و تمامی خیران پس از او، شاید روزی که آجری در دست گرفته بودند تا مدرسه‌ای را بسازند، تنها هدف‌شان این بود که کودکان طبسی رشد و ترقی یابند و برای انقلاب‌شان مفید واقع شوند.

اما در شهرمان هستند دانش‌آموزان و دانشجویانی که علی‌رغم برخورداری از استعداد و انگیزه‌ی تحصیل، اما به دلیل عدم استطاعت مالی، نمی‌توانند همپای هم‌سن و سالان‌شان تحصیل کنند؛ بیایید به همشهریان نیازمندمان بیشتر توجه کنیم تا مهر آنان هم سرشار از مهر شود.

شهرستان طبس با تمام معادن و پتانسیل و ظرفیتی که برای ایجاد شغل دارد، اما با نرخ بیکاری ۱۴ درصد، این بار در زمینه آمار بیکاری با افتخار رتبه نخست استان را از آن خود کرده است. مبارک همگی!

دیگر قبولی فرزندان‌مان در دانشگاه، فقط لبخندی زودگذر را بر لب پدر و مادر می‌نشاند؛ این لبخند به محض فکر کردن به بیکاری پس از فارغ‌التحصیلی، به غم و دلهره مبدل می‌شود.

دیگر روال سلسله مراتبی «مهد کودک، دبستان، راهنمایی، دبیرستان و دانشگاه» به «کار و محل کار» ختم نمی‌شود؛ مدت‌هاست که همه چیز در دانشگاه پایان می‌یابد و پس از آن یا بیکاری است و یا اشتغال به کارهای غیرمرتبط با رشته تحصیلی و روحیه فرد.

مدت‌هاست بوی خوش مهر با بوی دماغ‌سوخته‌های تحصیل‌کرده‌ی بیکار ادغام شده و حس گذشته را ندارد.

این نکته را باید پررنگ‌تر بیان کرد؛ مسئولان محترم؛ تمامی کودکان به‌ویژه کودکان طبسی از اولین حرف و کلمه‌ای که بر صفحه‌ی دفترشان می‌نویسند تا آخرین دایره‌ای که در جلسه‌ی کنکور پر می‌کنند، امیدشان به دستان شماست.

نگذارید فکر کردن به اینکه یک دکترای ریاضی در شهرمان در گوشه‌ی خانه حسرت سال‌های از دست رفته‌ی عمرش را می‌خورد و یا فوق لیسانس‌هایی که بیکارند یا به شغلی مشغول‌اند که فردی بی‌سواد هم از پس انجامش بر می‌آید، انگیزه کودکان را برای تحصیل کاهش دهد؛ کمک کنید باز هم مهر یادآور شیرینی باشد، شیرینی که نسل‌های پیش‌تر هر سال آن را تجربه می‌کردند.

شاید مهر امسال بتوان مهری در دل‌ها حک کرد، با دادن خبر خوب از بین رفتن بیکاری و یا حداقل کاهش آن؛ و کاش می‌شد به هر کودکی که پای به مدرسه می‌گذارد این امید را داد که از الان شغلت را انتخاب و فقط به آن فکر کن.

دست بجنبانید؛ مهر با حال و هوای خوبش آمده است و هیچ قصوری در وظیفه‌اش ندارد. شما هم همراه مهر باشید.